Mk.1

Hełm Mk.1, często nazywany Brodie Helmet od nazwiska właściciela zakładów (John L. Brodie of London, producent hełmów). Czasem w lekturze w języku ang. można spotkać się innymi nazwami: shrapnel helmet, Tommy helmet lub Tin Hat. Hełm został wprowadzony dopiero w połowie 1915 roku, ponieważ ówczesny MoD potrzebował aż roku, aby zauważyć, że noszenie materiałowych kapeluszy na froncie przyczynia się do wysokiego procentu zabitych od obrażeń głowy (nie mówiąc już o jeszcze większej liczbie rannych).

Przy projektowaniu hełmu ówczesny MoD wziął sobie bardzo do serca doświadczenia i koszty produkcji, jakie ponieśli ich sprzymierzeńcy - Francuzi. W przeciwieństwie do nich, MoD postanowił zaoszczędzić i z wielkim zapałem podpisał kontrakt na hełmy... tanie w produkcji! Hełm był odciskany przez prasę z jednej, grubej płachty stali. W efekcie skorupa hełmu była o wiele mocniejsza i wytrzymalsza (przy niskim koszcie produkcji! MoD pewnie tego nie przewidział - gdyby było inaczej, wyprodukowałby hełm składający się ze 100 oddzielnych elementów).

Hełm wyglądał jak talerz do zupy, jednak jego kształt nie był do 'przypadkowy'. Jego szerokie 'rondo' osłaniało całkowicie głowę żołnierza oraz częściowo ramiona przed odłamkami spadającymi z góry do okopów.

Po wyjściu z okopów sprawy wyglądały trochę inaczej: hełm oferował znikomą ochronę boków głowy. W okresie od 1915 do 1936 roku hełm posiadał skórzany wkład i pasek pod brodę (oznaczenie Mk.1 H1). Użyty w 1936 roku materiałowy pasek pod brodę (z tego samego materiału szyto też oporządzenie) zrekompensowano lepszym, wygodniejszym wkładem (oznaczenie Mk1. H2). Hełm służył dzielnie aż do momentu, gdy w 1940 roku wprowadzono nowszą wersję Mk.2

Czasem można natkąć się na zdjęcia hełmów z non-issue wkładem (wygodniejszym, zakupionym przez żołnierza na własną rękę) lub też badgem regimentu zamontowanym na froncie hełmu (patrz zdjęcia powyżej).